-
1 contristo
con-trīsto, āvī, ātum, āre [ tristis ]1) опечаливать, омрачать (aliquem, aliquā re C, Sen)2) затмевать, помрачать ( caelum pluvio frigore V); делать тусклым ( colores PM); покрывать тенью, осенять ( contristat aras silva VF) -
2 inverto
in-verto, vertī, versum, ere, umwenden, umkehren, umdrehen, I) eig.: A) im allg.: in locum anulum, umwenden u. so wieder an seine Stelle rücken (so daß der Ringkasten oben war), Cic.: alveus navium inversus, Sall.: inversa manus (Ggstz. manus supina), Plin.: inversa charta, die Rückseite des Papiers, Mart.: poet., inversum contristat Aquarius annum, das abgelaufene Jahr, Hor. – refl., invertere se, sich umwenden = sich auf den Rücken legen (v. einem Seefisch), Plin. 32, 13. – B) insbes.: 1) umwenden = umwühlen, a) v. Pflüger od. Pflugstier = umpflügen, vomere terras graves, Verg.: campum, Verg. – b) v. Winde = aufwühlen, Hor. epod. 10, 5. – 2) umstülpen u. so ausschütten od. ausleeren, desuper calathos largosque rosarum imbres, Claud. epith. Pall. et Cer. 117: Allifanis (in die allif. Humpen) vinaria tota, Hor. sat. 2, 8, 39. – 3) verdrehen = verrenken, talum tam vehementer, ut etc., Apul. flor. 16. p. 22, 4 Kr. – II) übtr.: A) im allg., umkehren, ordinem, Cic.: inversa consuetudo, die umgekehrte Gewohnheit (= die Gewohnheit, etwas umgekehrt zu tun), Quint.: inversi mores, Sittenverderbnis, Hor.: inversa verba, verschrobene W., Ter. u. Lucr. – B) insbes.: 1) etwas der Deutung nach umkehren = einer Sache eine andere Deutung geben, einen anderen Sinn unterlegen, virtutes, den T. eine böse Deutung geben, Hor.: verba, ironisch gebrauchen, Cic.: inversa verba, verdrehte Worte, Lucr. 1, 642. Ter. heaut. 372. – 2) etw. seinem Wesen nach umkehren = a) umändern, umwandeln, lanas, färben, Sil. 16, 569. – dah. dem Ausdruck nach umgestalten = anders (mit anderen Worten) ausdrücken, quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo, Tac. ann. 15, 63. – b) umtauschen, res, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 154.
-
3 inverto
in-verto, vertī, versum, ere, umwenden, umkehren, umdrehen, I) eig.: A) im allg.: in locum anulum, umwenden u. so wieder an seine Stelle rücken (so daß der Ringkasten oben war), Cic.: alveus navium inversus, Sall.: inversa manus (Ggstz. manus supina), Plin.: inversa charta, die Rückseite des Papiers, Mart.: poet., inversum contristat Aquarius annum, das abgelaufene Jahr, Hor. – refl., invertere se, sich umwenden = sich auf den Rücken legen (v. einem Seefisch), Plin. 32, 13. – B) insbes.: 1) umwenden = umwühlen, a) v. Pflüger od. Pflugstier = umpflügen, vomere terras graves, Verg.: campum, Verg. – b) v. Winde = aufwühlen, Hor. epod. 10, 5. – 2) umstülpen u. so ausschütten od. ausleeren, desuper calathos largosque rosarum imbres, Claud. epith. Pall. et Cer. 117: Allifanis (in die allif. Humpen) vinaria tota, Hor. sat. 2, 8, 39. – 3) verdrehen = verrenken, talum tam vehementer, ut etc., Apul. flor. 16. p. 22, 4 Kr. – II) übtr.: A) im allg., umkehren, ordinem, Cic.: inversa consuetudo, die umgekehrte Gewohnheit (= die Gewohnheit, etwas umgekehrt zu tun), Quint.: inversi mores, Sittenverderbnis, Hor.: inversa verba, verschrobene W., Ter. u. Lucr. – B) insbes.: 1) etwas der Deutung nach umkehren = einer Sache eine andere Deutung geben, einen anderen Sinn unterlegen, virtutes, den————T. eine böse Deutung geben, Hor.: verba, ironisch gebrauchen, Cic.: inversa verba, verdrehte Worte, Lucr. 1, 642. Ter. heaut. 372. – 2) etw. seinem Wesen nach umkehren = a) umändern, umwandeln, lanas, färben, Sil. 16, 569. – dah. dem Ausdruck nach umgestalten = anders (mit anderen Worten) ausdrücken, quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo, Tac. ann. 15, 63. – b) umtauschen, res, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 154. -
4 in-vertō (-vortō)
in-vertō (-vortō) vertī, versus, ere, to turn upside down, turn about, upset, invert, reverse: solum, plough up, V.: Allifanis vinaria, empty, H.: alveos navium invorsos pro tuguriis habere, S.: submovere Euros Pellibus inversis, turned inside out, Iu.: inversum contristat Aquarius annum, recurring cycle (of the sun), H.: cum in locum anulum inverterat: loca satis dentibus (i. e. ad dentes serendos), V.—Fig., to invert, transpose, change, reverse: ut invertatur ordo.—To pervert, abuse: inversi mores, corrupt, H.: virtutes, misrepresent, H.: quae invertere supersedeo, i. e. to paraphrase, Ta.—Of words, to misapply, use ironically: invertuntur verba, ut, etc.: Inversa verba, ambiguous, T. -
5 aquarium
ăquārĭus, a, um, adj. [aqua]I.Of or relating to water:II.rota,
for drawing water, Cato, R. R. 11, 3: vas, Varr L. L. 5, § 119 Müll.: provincia, i.e. Ostiensis, * Cic. Vatin. 5 al.—Hence,Subst.A.ăquārĭus, ii, m.1.A water-carrier: venit et conduc tus aquarius, Juv 6, 332.—2.A conduitmaster (in aqueducts, etc.), an inspector of the conduits or water-pipes: cum tabernariis et aquariis pugnare, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, so, AQVARIVS AQVAE ANIONIS, Inscr. Orell. 3203.—3.The Water-bearer, one of the signs of the zodiac, Gr Hudrochoos: cervix Aquarī, Cic. Arat. 56; 172; 176:B.inversum contristat Aquarius annum,
Hor. S. 1, 1, 36.—ăquārĭum, ii, n., a wateringplace for cattle, Cato, R. R. 1, 3. -
6 aquarius
ăquārĭus, a, um, adj. [aqua]I.Of or relating to water:II.rota,
for drawing water, Cato, R. R. 11, 3: vas, Varr L. L. 5, § 119 Müll.: provincia, i.e. Ostiensis, * Cic. Vatin. 5 al.—Hence,Subst.A.ăquārĭus, ii, m.1.A water-carrier: venit et conduc tus aquarius, Juv 6, 332.—2.A conduitmaster (in aqueducts, etc.), an inspector of the conduits or water-pipes: cum tabernariis et aquariis pugnare, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, so, AQVARIVS AQVAE ANIONIS, Inscr. Orell. 3203.—3.The Water-bearer, one of the signs of the zodiac, Gr Hudrochoos: cervix Aquarī, Cic. Arat. 56; 172; 176:B.inversum contristat Aquarius annum,
Hor. S. 1, 1, 36.—ăquārĭum, ii, n., a wateringplace for cattle, Cato, R. R. 1, 3. -
7 contristo
con-trīsto, āvī, ātum, āre (con u. tristis), betrüben, verdüstern, (Ggstz. exhilarare), a) dem äußern Aussehen nach, inversum annum (v. Wassermann), Hor.: pluvio frigore caelum (v. Auster), Verg.: caelum laevo lumine (v. Sirius), Verg.: colores sulphure, Plin.: vites caloribus contristantur, bekommen ein schlechtes Aussehen, Col. – b) moralisch = trübe, düster, traurig stimmen, v. lebl. Subjj., contristat haec sententia Balbum Cornelium, Cael. in Cic. ep.: sequetur pars, quae solet non immerito contristare et in sollicitudinem adducere, Sen. – Passiv contristari medial = sich betrüben, trübe (düster) gestimmt werden, v. Menschen, numquam c., Sen. rhet.: c. ob scelera, Sen. – von Tieren, apes saepius iniuriā contristatae, Col.
-
8 contristo
con-trīsto, āvī, ātum, āre (con u. tristis), betrüben, verdüstern, (Ggstz. exhilarare), a) dem äußern Aussehen nach, inversum annum (v. Wassermann), Hor.: pluvio frigore caelum (v. Auster), Verg.: caelum laevo lumine (v. Sirius), Verg.: colores sulphure, Plin.: vites caloribus contristantur, bekommen ein schlechtes Aussehen, Col. – b) moralisch = trübe, düster, traurig stimmen, v. lebl. Subjj., contristat haec sententia Balbum Cornelium, Cael. in Cic. ep.: sequetur pars, quae solet non immerito contristare et in sollicitudinem adducere, Sen. – Passiv contristari medial = sich betrüben, trübe (düster) gestimmt werden, v. Menschen, numquam c., Sen. rhet.: c. ob scelera, Sen. – von Tieren, apes saepius iniuriā contristatae, Col.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contristo
См. также в других словарях:
AQUARIUS — I. AQUARIUS Graece Υ῾δρανὸς, in Eleusiniis sacris, olim dicebatur ὁ Α᾿γνιςτὴς τῶ Ε᾿λευσινίων, qui expiabat aliquem Sacris Eleusiniis. Lavacrum enim, ut in allis, sic in horum quoque Sacrorum initiamentis, sollenne fuit, more, ex Aegypto Athenas… … Hofmann J. Lexicon universale